Bakalorya

Bakalorya; maârif-i Umûmiye Nizamnâmesi ile 1869 tarihinde kurulması düşünülen Sultanîlerle, mevcut “İdâdî”leri bitirenlerin üniversite ve yüksek okullara girme hakkını alabilmeleri için bakalorya imtihanından geçirilmeleri öngörülmüş ve bakalorya imtihanı “Mülâzemet rüûsu” adı ile yönetmeliğe konmuştur. 1908 İkinci Meşrûtiyet yıllarında da bir süre bu isimle anılan imtihan daha sonraları doğrudan doğruya “Bakalorya” adı ile anılmaya başlanmıştır. Cumhuriyet devrinde, 1926-1935 yılları arasında bütün lise programındaki derslerden sözlü olarak yapılan “Lise Mezuniyet İmtihanı” ile 1935'ten sonra uygulanan “Devlet Olgunluk İmtihanı”, bakalorya imtihanlarının yerini almıştır. Bu imtihanlar, şekil ve uygulamadaki bazı farklarla birlikte bakalorya niteliğinde imtihanlardır. Üniversiteye girmede bakalorya imtihanında başarılı olmayı şart koşan batı ülkelerinde de Türkiye'de uygulanan lise mezuniyet ve olgunluk imtihanlarının bakalorya imtihanına denkliği kabul edilmekteydi. 1935 yılında liselerde, “bitirme” ve “olgunluk” olmak üzere ikili bir imtihan sistemi uygulanmaya başlandı. Devlet Olgunluk İmtihanı, Lise Bitirme imtihanlarını vermiş ve Lise bitirme diploması almış olanlardan üniversiteye girmek isteyenlere Millî Eğitim Bakanlığı tarafından uygulanan bir imtihandı. Olgunluk imtihanlarının amacı “Yüksek tahsilin aradığı değer ve kabiliyetteki kişileri seçmekti”. Üniversiteye girebilme imkânı ancak olgunluk imtihanlarda başarılı olanlara verilmekteydi.